ÇAM KOKULU SEVGİLİ
Ey başları bulutlu sevgili dağlar
tepelere kadar yemyeşil ormanlar
iğne uçlu çamlar,yaprak döken ağaçlar
kimisinde yapraklar ince,kimisinde gövdeler kalın
bir ok saplanır yüreğime,kırılsa ince dalın
ey ormandaki ağaçlar,beni de aranıza alın....
Senin yerin bir kayalık toprakken
kerestelik diye dikmişler en verimli toprağa
çam ağacıyım diye övünürsün sağda solda
akıtır yaprakların asitli suları toprağa
yer yoktur dallarının altında ne bir çiçek ne ota...
Ey çam!,kimine zarar verirsin kimine fayda
temizlesen de havayı, sel gelince incinir gariban
ah ne güzeldir o kayalıklarda yetişen çam
Ey yeşil gözlü,çam kokulu sevgilim!
minik oklar gibi senin kirpiklerin
çok seviyor seni çam kozalağı kalbim
ama ne yazık!, ben kayalık değilim
gel bu aşkı kalplere gömelim.....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder